——·| `疲倦的梦`|·——

指着太阳说日

舞台上最终只剩下一个人。自导自演。

总是看别人在舞台上，
                       表演着爱情
  
                   总是为别人的爱情，
  
                                                而流着自己的眼泪。
                                  而自己，
                               只是舞蹈中，
                                          那个没人注意的配角
                                      用孤独，
                        去衬托别人的爱情，
                           演出的，
                                               都是别人的表情。
                                终于明白，
                 爱情，
                                    就象是模特身上
                       那件美丽的衣
                                  穿在别人的身上，
               总是耀眼而美丽
                       穿在自己的身上，
         就成了小丑的戏服 [s:11]  [s:11]  [s:11]  [s:11]  [s:11]